W XII wieku muzułmanie podbili Jerozolimę i uniemożliwili chrześcijanom pielgrzymki do Świętego Miasta.
Ówczesny cesarz Etiopii, Lalibela, później ogłoszony świętym, stwierdził, że trzeba wziąć sprawy w swoje ręce. Zdecydował się zbudować Nową Jerozolimę na terenie swojego państwa i uczynić je światowym centrum chrześcijaństwa.
Jedna z legend mówi, że Lalibela, który twierdził, że jego linia wywodzi się od potomków króla Salomona i królowej Saby, został wygnany z Etiopii przez swojego brata, i w młodości przebywał w Jerozolimie. Inna wersja głosi, że zobaczył Jerozolimę podczas mistycznej wizji. Nie wiadomo, jaka była prawda, ale w każdym razie rozkład kościołów miał przypominać strukturę Jerozolimy. Wiele miejsc otrzymało biblijne nazwy, nawet pobliska rzeka została nazwana Jordanem.
U schyłku XII wieku na polecenie cesarza Lalibeli zbudowano, a raczej wydrążono, 11 kościołów. Budowle były wykute w litej skale, z monolitycznych bloków. Wyrzeźbiono drzwi, okna, kolumny, podłogi, dachy… wszystko w skale. Nie użyto do ich budowy żadnych dodatkowych materiałów, a przy konstrukcji pomagali ponoć aniołowie. Ściany wielu z tych kościołów są pięknie zdobione płaskorzeźbami w kształcie krzyży oraz malowane.
Po ukończeniu świątyń zbudowano system rowów melioracyjnych i ceremonialnych przejść łączących świątynie. Wiele z przejść prowadziło do jaskiń, gdzie mieszkali eremici, oraz do katakumb. Dachy kościołów są na wysokości gruntu, a aby do nich wejść trzeba zejść w dół wąskimi schodami wykutymi w ścianie kanionu.
Największa z budowli, Dom Zbawiciela Świata (Biete Medhani Alem), jest największym monolitycznym kościołem na świecie. W innym, zwanym Domem Golgoty, zdobionym płaskorzeźbami świętych naturalnej wielkości wykutymi w skale, pochowano cesarza – fundatora, który według tradycji po 20 latach wytężonej pracy nad kościołami, dziełem swojego życia, został eremitą i mieszkał w odludnej świątyni, żywiąc się korzonkami.
Najbardziej znany kościół to Dom Św. Jerzego (Biete Ghiorgis), o charakterystycznym kształcie krzyża, wykuty w czerwonej wulkanicznej skale o wymiarach 25x25x30m. Według etiopskiej legendy, święty Jerzy oraz sam Bóg nakazali Cesarzowi Lalibeli jego budowę.
Nie wszystkie budynki pełniły funkcje religijne – wśród nich znajdowało się więzienie i rezydencja cesarska.
Lalibela, oddalona 645 km od Addis Abeby, do dziś jest ważnym miejscem pielgrzymek dla etiopskich chrześcijan. Spora część mieszkańców niewielkiego miasteczka to osoby duchowne. Do dzisiaj w każdym ze skalnych kościołów mieszka mnich, który się nim opiekuje.
Lalibela jest również bardzo popularnym miejscem wśród turystów, znajdującym się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Często nazywa się ją ósmym cudem świata – jak najbardziej zasłużenie.
Planujesz wyjazd do Etiopii? Skontaktuj się z nami! Zaoszczędzimy Ci duużo pracy! Zobacz, jak możemy Ci pomóc!
